Απρίλιος 2017


 

Το Πολύχρωμο Σχολείο, μια συλλογικότητα  επιστημόνων που ασχολούνται εθελοντικά με ζητήματα φύλου και σεξουαλικότητας στην εκπαίδευση, πραγματοποίησε το φετινό του συνέδριο στις 10 και 11 Μαρτίου με μεγάλη επιτυχία.

Ο τίτλος του συνεδρίου ήταν: «Καλές Πρακτικές για τη διαμόρφωση συμπεριληπτικού σχολικού πλαισίου πάνω σε θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου, έκφρασης φύλου και χαρακτηριστικών φύλου».

Η σπουδαιότητα αυτών των ζητημάτων έχει αναγνωριστεί από διεθνείς οργανισμούς. Ειδικότερα, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση (Ιαν. 2017) του Εκπαιδευτικού και Πολιτιστικού Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών, «Τα νεαρά άτομα των οποίων ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η ταυτότητα φύλου ή η έκφραση φύλου δεν είναι σύμφωνα με τις παραδοσιακές νόρμες που ορίζονται για το φύλο έχουν αυξημένο κίνδυνο να δεχθούν σχολική βία και εκφοβισμό. Αυτό συνιστά σοβαρή παραβίαση του δικαιώματος στην εκπαίδευση και ως ζήτημα έχει παραμεληθεί».

Το Πολύχρωμο Σχολείο εργάζεται πάνω σε αυτά τα θέματα από το 2009, καλύπτοντας οικονομικές ανάγκες και ανάγκες έργου αποκλειστικά από τα μέλη του. Το φετινό συνέδριό μας συνέπεσε χρονικά με τη συζήτηση για τον άξονα των Έμφυλων Ταυτοτήτων της Θεματικής Εβδομάδας του Υπουργείου Παιδείας. Μπορεί η πολιτική του Υπουργείου να άνοιξε επίσημα το διάλογο για το θέμα αυτό στην εκπαίδευση, ανέδειξε όμως και το μείζον ζήτημα της ανάγκης επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών. Επίσης, η πραγματοποίηση σχετικών δράσεων απαιτεί ολιστική προσέγγιση και αυτό διατυπώθηκε σε όλες τις ανακοινώσεις των ΕΛΜΕ, με τις οποίες συμφωνούμε.

Αυτή η χρονική ταύτιση κινητοποίησε φέτος περισσότερο κόσμο εμπλεκόμενο με την εκπαίδευση. Στο συνέδριο παραβρέθηκαν ως σύνεδροι εκπαιδευτικοί από όλες τις βαθμίδες, άτομα από τον ακαδημαϊκό χώρο, από ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς και από την εκκλησία.

Οι θεματικές που αναπτύχθηκαν άγγιξαν ζητήματα σχετικά με ομοφοβικά και τρανσφοβικά περιστατικά από τη σχολική ζωή, τις πλάγιες διακρίσεις, τους έμφυλους διαχωρισμούς, τον αποκλεισμό, τις θεωρίες για τα φύλα, τα δικαιώματα των παιδιών και των γονέων, τις καλές πρακτικές για τη διαμόρφωση συμπεριληπτικού σχολείου, υλικό και φορείς για υποστήριξη, τις αντιδράσεις των γονέων στο coming out του παιδιού τους, τις ερωτήσεις των παιδιών, καθώς και απελευθερωτικές θεολογικές προσεγγίσεις.

Κατά γενική ομολογία οι σύνεδροι ανέφεραν ότι συνειδητοποίησαν τις διαστάσεις του ζητήματος, τις οποίες αγνοούσαν, λόγω του κοινωνικού στίγματος, και ότι απαντήθηκαν σημαντικά ερωτήματα τους. Επισημάνθηκε έντονα ότι οι βιωματικές αναφορές λειτουργούν εξαιρετικά διαφωτιστικά και τονίστηκε η ανάγκη για περισσότερες σχετικές επιμορφώσεις και τη δημιουργία ενός μόνιμου δικτύου επικοινωνίας.

Ελπίζουμε ο χώρος της εκπαίδευσης να συνειδητοποιεί όλο και περισσότερο τη σπουδαιότητα αυτών των ζητημάτων και να επιθυμεί τη διαμόρφωση ενός σχολείου συμπεριληπτικού και ασφαλούς για όλα τα παιδιά, να εναντιώνεται σε κάθε προσπάθεια κοινωνικού στιγματισμού και να κοινωνικοποιεί θετικά τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες που παλιότερα έστελνε στο κοινωνικό περιθώριο.